Portfele kryptowalut pozwalają nam na wygenerowanie własnego, unikalnego adresu. Stanowi on szereg znaków, których znajomość pozwala na przesłanie środków na konto danego użytkownika. Adresy mogą istnieć w różnych formatach i składają się z klucza publicznego, który jest niezbędny, aby przetransferować na niego środki oraz klucza prywatnego, który zapewnia nam do nich dostęp i umożliwia wykonywanie transakcji.
Rodzaje kluczy i adresów – portfele kryptowalut
Klucz publiczny i klucz prywatny
Gdy użytkownik zakłada swoje portfele kryptowalut i wykona pierwszą transakcję powstaje unikalna para kluczy – klucz publiczny oraz klucz prywatny. Każdy z nich jest długim ciągiem znaków, które mają za zadanie chronić środki danego użytkownika. Klucz prywatny znany jest tylko użytkownikowi portfela i umożliwia on transfer środków, które się na nim znajdują, a także wszystkie inne możliwe do wykonania operacje. Klucz publiczny może natomiast znać każdy, kto będzie zainteresowany przetransferowaniem swoich krypotwalut na portfel danego użytkownika. Klucze generowane są w postaci funkcji jednokierunkowych, co uniemożliwia wykorzystanie klucza publicznego w jakimkolwiek innym celu, co zapewnia wysoki poziom bezpieczeństwa.
Adresy Pay-to-PubKeyHash (P2PKH)
Podczas przesyłania środków na określony adres bitcoina przekazywany jest nasz adres publiczny jak i sygnatura podpisu, która powstała na podstawie klucza prywatnego. P2PKH (Pay-to-Public-Key-Hash) jest to najbardziej podstawowa i najczęściej spotykana forma transakcji w sieci bitcoina. Adresy te wykorzystują skrypt odpowiedzialny za dystrybucję przesyłanych środków na podstawie klucza publicznego i podpisu cyfrowego. Podpis cyfrowy generowany jest poprzez klucz prywatny użytkownika i jest dowodem, że określona osoba faktycznie jest właścicielem tych monet. Adresy te wyróżniają się tym, że na początku mają cyfrę „1”.
Adresy Pay-toScriptHash (P2SH)
W adresach tych obecny jest skrypt, który wymaga spełnienia określonych warunków, aby transakcja została poprawnie zatwierdzona. Nadawca przesyłający środki na ten adres ma zmniejszone opłaty i są one wprost proporcjonalne do wielkości transakcji. Skrót kryptograficzny utworzony procesie hashowania, gdzie dane wejściowe przekształca się w zdefiniowany ciąg znaków, ma stałą wielkość i pozwala na przesyłanie środków na dowolny adres bez obowiązku regulowania wszystkich opłat, ponieważ są one przeniesione na osobę, która wyda środki znajdujące się w skrypcie. Adresy te są powszechnie implementowane w adresach wykorzystujących więcej niż 1 sygnaturę (multisig). Oznacza to, że aby wykonać transakcję trzeba wprowadzić przynajmniej 2 klucze prywatne, które wygenerują unikalne cyfrowe podpisy. Adresy P2SH rozpoczynają się od cyfry „3”
Adresy Bech32
Bech32 jest to tzw. segwitowy adres i jest trochę dłuższy niż te pochodzące z „rodziny P2”. Segwit jest to aktualizacja, która pozwoliła na usunięcie z transakcji informacji o sygnaturze i umożliwiła przechowywanie jej poza blokiem. Spowodowało to odciążenie bloku co wiąże się z przyśpieszeniem transakcji i zmniejszeniem opłat. Obsługuje go większość portfeli oraz oprogramowań, ale w przypadku giełd bywa z tym różnie. Pozwalają one na przesyłanie środków na te adresy, ale transakcje w drugą stronę nie są już możliwe. Każdy adres Bech32 zaczyna się od prefiksu „bc1„
- Portfel bitcoin — jakie kryptowaluty możesz w nim przechowywać?
- Bezpieczeństwo kryptowalut – jak o nie zadbać?
- Czy wraz z nowym rokiem kurs bitcoina ma szansę wreszcie odbić?
.
Originally posted 2022-09-04 13:47:24.